کد مطلب:102403 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:359

«غضوا ابصارهم عما حرم الله علیهم و وقفوا اسماعهم علی العلم النافع لهم. نزلت انفسهم منهم فی البلاء كالتی نزلت فی الرخاء. و لولا الاجل الذی كتب الله علیهم لم تستقر ارواحهم فی اجسادهم طرفه عین، شوقا الی الثواب و خوفا من العقاب.»

[صفحه 89]

دیدگان خود را از آنچه خدا بر آنان ناروا شمرده است فرو گرفتند و شنواییهایشان را بر دانش سودمند برای خود نگاه داشتند. جانهایشان از سوی آنان در آزمایش سخت فرو شوند، همانند جانهایی كه در آسایش فرود آیند. و اگر سررسید و سرانجامی را كه خدا بر گردن ایشان قرار داده است نبود، روانهایشان یك چشم بر همزدن هم در تنهایشان آرام نمی گرفتند و از سر شیفتگی، به سوی پاداش كارهای نیك و از ترس كیفر كارهای بد، به پرواز درمی آمدند.

صفحه 89.